Pytanie

Już prawie rok pracuje we mnie takie jedno Słowo z Ps 34 (33), 19.

 

Il Signore è vicino a chi ha il cuore ferito, egli salva gli spiriti affranti.
Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu.

 

Pomyślałam, że zapytam Księdza, które z tych tłumaczeń jest bliższe oryginałowi… i Prawdzie? 🙂

 

Odpowiedź

Pierwszy czasownik oznacza że serce zostało „złamane”. mówi się tak o drzwiach wyważonych, drzewach czy kościach złamanych.
Drugie pojęcie jest rzeczownikiem a więc dosłownie chodzi o „proch ducha”, bo czasownik o tym samym rdzeniu oznacza coś startego na pył, zmiażdzońego, zgniecionego.
Obraz więc jest jasny. Chodzi o synonimy, z których jeden mówi o złamaniu serca a drugi o zgnieceniu ducha. Polskie tłumaczenie idzie na opak. Włoskie też nie jest idealne, ale problem polega na tym, że jak się przetlumaczy dosłownie, to nie zawsze w językach współczesnych odda się tę samą myśl co w hebrajskim. Po polsku „złamanych na duchu” jest w porządku, ale „skruszone serce” raczej oznacza kogoś kto żałuje a nie kogoś komu załamaly się plany.
Biorąc pod uwagę także stronę bierną można by ten werset przetłumaczyć tak:

Blisko jest Pan tych, którym serce złamano i uwolni tych, co mają zmiażdżonego ducha.