ludzie jak wiersze

poukładani i nierówni

tacy co się zapowiadali świetnie

i co puentą ocaleli wszystko

prości ale nie z częstochowy

trudni nie zawsze przez głębię

nudni nie całkiem przez temat

genialni po prostu

lękiem pozamykani w szufladach

i życiem płacący za strzechy

niektórych czyta się tylko raz

z niektórymi rozstaje przed końcem

są i tacy do których się wraca

i ci co zostają na zawsze

choć na zawsze odeszli

nie wiadomo czemu

 

14 I 2015